Een vrouw van 90 vertelt me dat ze haar man heeft verloren en haar zoon. We kijken even bij de foto’s op het kastje. Twee vrolijk lachende gezichten. Het meest dierbare dat ze nu kwijt is.
Mevrouw vertelt over haar dochter die veel voor haar doet. Maar er zijn ook conflicten.
Het ergste is dat haar dochter haar zo betuttelt. Haar aanspreekt als een kind en voor haar bepaalt.
Natuurlijk is ze soms vergeetachtig. En ze heeft iets langer nodig om te reageren op een vraag of gebeurtenis.
Maar ze heeft nog de beschikking over haar volle verstand. En ook al kan ze met haar lichaam weinig, ze is rolstoelafhankelijk, haar geest is nog dezelfde.
Omdat alle familieleden ziek zijn of overleden heeft ze alleen haar dochter nog. Soms krijgen ze ruzie, als mevrouw zich verzet tegen de betutteling en wil laten weten dat ze zelf een mening heeft.
Maar ze is doodsbang dat de dochter beledigd raakt en zich terugtrekt. Ze heeft verder niemand en is totaal afhankelijk van de hulp die haar dochter geeft.
In eerste instantie dacht ik nog dat ik iets voor haar moest bedenken, over een andere houding of een manier om haar dochter duidelijk te maken dat dit niet de manier is om met moeder om te gaan. Maar langzaam drong het tot me door. Ze zei het letterlijk: “Ik heb iemand nodig om hier over te kunnen praten. Iemand waarbij het vertrouwd is. Iemand die de tijd heeft om mij mijn zinnen te laten formuleren, mijn gedachten te ordenen.”
Mevrouw wilde niet dat ik iets zou doen voor haar. Er zijn, en luisteren was voldoende. Een vertrouwd persoon zijn die af en toe langskomt en waarvan ze weet dat ze kan spuien wat haar dwarszit.
Ik denk met angst en beven aan bezuinigingen en ideeën van management dat geestelijke verzorging iets is dat uit de tijd is of luxe. Ik maak dagelijks mee dat het belangrijk is dat er een vrijplaats is voor mensen om hun verhaal kwijt te kunnen.
Als je het wilt hebben over bestrijding van eenzaamheid: dit zijn de tools die we al hebben, waarom dit weggooien en er wat anders voor zoeken? Geestelijke verzorging wordt op verschillende plekken wegbezuinigd en tegelijk moet er van alles opgezet worden om eenzaamheid te bestrijden.
Het spreekwoordelijke kind met badwater.
Ik ben blij dat ik nog een wapen mag zijn in de strijd tegen eenzaamheid.